hunkrypta – C&R

Tomek przyjechał w odwiedziny, zobaczyć jak się łowi na Severn. Ciężko było wyczuć jak ryby będą brały, ale mi zależało żeby połowił – jak dziwnie to zabrzmi. Już po niespełna godzinie Tomek pobił swój rekord szczupaka, który był po raz kolejny pobity nieco później. Połowiliśmy również sandaczyków, co graniczyło wręcz z cudem bo pogoda była iście szczupakowa. Dzień był bardzo udany jak na warunki tej jesieni – ten dzień okazał się być ostatnim na rybach w tym roku, każdy rok mógłby się tak kończyć.

Wypadałoby w tym roku zaliczyć lipienie, wyruszamy wiec z Woblerusem na weekendzik. Tym razem postanawiamy również ‘pozwiedzać’, a nie skupiać się na starych dobrych miejscówkach. Okazuje się jednak, że ze zwiedzanie w moim przypadku zakończyło się kąpielą ;) ‘ja nie przejdę w tym miejscu?’ Kto pływał w spodniobutach ten wie, szczególnie w rwącym nurcie :) To było w sobotę, do niedzieli cześć rzeczy mi wyschła a cześć miałem na przebranie. Wieczorem grillek, piwko i do namiotu. W niedziele piekna pogoda, nie koniecznie nastrajała ryby do brań, choć tragedi też nie było. Zauważyłem, że coś regularnie zbiera suchą pod drugim brzegiem, praktycznie dokładnie w tym samym miejscu, raz po raz. Zbiórki były duże, ale nie liczyłem na aż tak dużą rybę. Wisienka na torcie, przed samym wyjazdem.  Ryba nie była wcale wybredna, mucha ‘z dupy’ a kij klasy #7 – ale, ani jej ani mi to nie przeszkadzało :D

Doroczne ‘trentowe’ spotkanie tym razem na walijskiej ziemi nad jeziorkiem Llangorse. Zajechaliśmy na pole namiotowe w sobotę, trochę pobalowaliśmy przy grillu a skoro świt zawitaliśmy nad pięknym jeziorem. Było bezwietrznie, tafle wody raz po raz rozbijały spławiające się leszcze – przypomniały mi się Polskie jeziora z dzieciństwa. Ryby, a w szczególności okonie dopisywały – niestety głownie te małe, za to na ilość ;) Woblerus  miał jednego 45cm a Olabo 47cm, także duże też tam są. W ciągu dnia narciarze wodni ‘zajęli’ najlepsze miejscówki i można było tylko pomarzyć o okazach. Zawinęliśmy się wczesnym popołudniem jako że długa droga przed nami. Szkoda, że te fajne jeziorka są tak daleko od Londynu :(

Nakręceni wypadem z przed tygodnia, ruszamy ponownie na Severn. Tydzień temu brania sandaczy były elektryzujące, dla takich chwil łowi się te ryby. O dziwo dziś brania dużo bardziej przytłumione i niemrawe. Ogólnie ryby żerują słabiej, nie ma to jak się nakręcić żeby potem rozczarować – ech te wędkarstwo ;)

Dziś na rzece z Andrzejem, nie zrywamy się z rana z myślą by zostać do wieczora – dzień jest długi. Jesteśmy na wodzie od jedenastej do zachodu słońca. Całkiem udany dzień, cały dzień coś się dzieje – czas leci szybko. Woda jest opadająca i zaczyna się klarować po ostatnim weekendzie ciężkich opadów. To o dziwo ‘rusza’ wszystkie gatunki ryb, pomimo że woda nie jest ani brudna ani czysta – bonus dla nas :)